باد بود ...
چشم اندازی پر مهتاب ...
من بودم ...
تو بودی ...
عشق بود و اندکی تنهایی!!
ستاره بود ...
من بودم و رویای امید!!
اکنون تنها با رویای امید می توان لحظه ها را طاقت آورد
و این ثانیه ها دیر میگذره چرااااااااااااااااا خدااااااااااااااااا ؟؟؟؟؟؟؟
اکنون تنها با رویای امید می توان لحظه ها را طاقت آورد
و این ثانیه ها دیر میگذره چرااااااااااااااااا خدااااااااااااااااا ؟؟؟؟؟؟؟