به یاد لحظه های آشنایی ...

روزی که دیدمت ، دلم یه جای دیگه بود ؛
 حال و هوای رؤیاهای من هوای دیگری داشت . اون روزها دلم  را از نگاه های همه ، کنده بودم ؛ دنبال کسی بودم که مثل هیچکس نباشه ؛ اما نگاه تو داد میزد که با اونای دیگه فرق داری .
حرفهاتو که می شنیدم با خودم می گفتم : « عجب شهامتی ! در این دنیای قحطی عاطفه ها ، داره از محبت حرف میزنه !
چه دل مهربونی داره !
این یکی دنیا رو درست مثل خودم می بینه . »

کم کم که شناختمت دیگه فکرت از سرم نرفت که نرفت .

حالا روزی هزار بار به یادت می افتم و همش  بدنبال فرصتی هستم که باهات صحبت کنم .

اون هدیه ی با ارزشی که بهم دادی ، هنوز دارمش ؛

یه قلب پاک و مهربون که همیشه ی همیشه با منه

و خیلی دوستش دارم و اگه خدا بخواد همیشه با من خواهد بود .

حالا دیگه دنیای من با وجود تو یه عالم دیگه ای داره . حالا دیگه به جز غم دوری هیچ غم دیگه ای ندارم .

 صدا و لحن عاشقت برام لالائیه قشنگیه ؛ حالا دیگه شبای من طلائیه طلائیه .

عزیز دلم بیا کاری کنیم که هیچوقت از هم نرنجیم ؛

دلهامونو نشکنیم ؛ و به عهد خود وفا کنیم ؛ تا اونجا  که همه ، حسرت عاشقی ما را بخورند . قبول ؟؟؟