شفافیت

دارم دوره شفافی رو زندگی می کنم ، درونم و بیرونم رو 100% یک رنگ و یک شکل کردم .

لحظه ای که درونم فرمان بده دوستی رو در آغوش بکشم حتما اونکار رو انجام می دم

و لحظه ای که درونم بگه ناراحتیت رو به فرد مقابلت ابراز کن حتما انجام می دم .

شاید قبلا کمتر از این به حرف دلم گوش می کردم ، چه در ناراحتی یا ابراز محبت ...

اما الان دارم آرامشی رو تجربه می کنم که برام شیرینه ،

ذهنم رو خالی نگه می دارم و در گیر حرفهای نگفته نمی کنم ...

سفر جدیدی رو آغاز کردم و به امید خدا جلو می رم ...

...

عبور باید کرد.

صدای باد می آید ، عبور باید کرد.

و من مسافرم ، ای بادهای همواره!
 ...

زمزمه آخر : دستهام تو دستهای خودته و منو می بری ، خسته نمی شم و اگر هم خسته بشم امید به حضور و یاری تو منو راه می اندازه ... به امید خودت قدم برمی دارم خدای خوب و مهربون .