تو خودِ منی... من!

وقتی خیالت به چشمانم راه می یابد

حتی مجال خفتنم نیست


از پشت دشت های پهناور خواب و خیالم بیرون آی

بگذار قدری بیاسایم

کمی آرام گیرم و تو

در واقعیت به میهمانی چشمانم بیایی

به سراغ پنجره ها می روم

تا تورا ... من!


گفتم پنجره ... شاید چون جایی خوندم :


پنجره یعنی انتظار

پنجره یعنی حسرت لحظه دیدار

پنجره یعنی خاطره آخرین لحظه دیدار

پنجره یعنی بخار روی شیشه

پنجره یعنی کی لحظه دیدار میشه

پنجره یعنی تکون دادن دست از توی خونه

پنجره یعنی منتظر موندن توی هفت روز هفته



نظرات 5 + ارسال نظر
افسانه جمعه 30 دی‌ماه سال 1390 ساعت 09:29 ب.ظ http://gtale.blogsky.com

سلام ستاره جون
شیشه پنجره را باران شست
از دل من اما
چه کسی نقش تو را خواهد شست»
هر نفس، بوی تو آید اینجا
هر نفس، نام تو را گویم من
یاد تو خاطرم آید هر جا
گرچه تنهایم و از تو دورم
لیک، سرشارم از خاطر تو
لیک، با شادی تو مسرورم
گرچه یک لحظه نبودم با تو
بودم اما شب و روز
شاد با خاطر زیبای تو
مهربانی و سراسر خوبی
خوب و زیبا
تو چقدر خوشرویی

نفسم، بازدمم، یاد منی

سلام افسانه جان ... ممنونم از شعر زیبایی که نوشتی

طراوت شنبه 1 بهمن‌ماه سال 1390 ساعت 12:19 ق.ظ

پنجره ها رو وا کن...............
عشقو بیار تو خونه..............

نبودی نبودی ... حالا که اومدی شهره وار تومدی ...
خوش اومدی دووووست

سینا شنبه 1 بهمن‌ماه سال 1390 ساعت 11:50 ق.ظ

پنجره یعنی "بگذاریم که احساس هوایی بخورد"

پنجره یعنی خورشیدی که آن سوی پنجره طلوع کرده است!

مهدی شنبه 1 بهمن‌ماه سال 1390 ساعت 05:20 ب.ظ

پروانه ،
بی پروا ،
به آتش میزند.
ما ،
بی شهامتِ پروانگی ،
اندیشه هزاران آری و نه در سر ،
پروا داریم از عشق
و فقط
دوستدار نقش آتشیم.
نام پروانه را ،
حتما ،
یک شاعر ،
بر او نهاده است :
پروا ، نه !

فقط شاعرش به نظرم که گویش مشهدی داشته . نیس ؟؟؟؟

مهدی شنبه 1 بهمن‌ماه سال 1390 ساعت 05:21 ب.ظ

توی یک دیوار سنگی
دوتا پنجره اسیرن
دوتا خسته دوتا تنها
یکیشون تو یکیشون من...

باورت نمی شه اگه بگم امروز صبح تا شرکت انقدر با خودم این آهنگ رو زمزمه کردم که به محض رسیدن به شرکت پیداش کردم و یه دل سیر گوشش دادم ... کاملا به جا گفتی

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد