می بارم!
بر تابوتِ وجودِ نازنینم!
... شاید بهانه ای باشم، برای هیچ!
اینها که شعر نیست
یاوه گویی محض است
وقتی تو نیستی که بشنوی
که ببینی
یک نفر اینجا
این گوشه دنیا
از نبودنت هر سپیده دم میمیرد